BAYILIRIM BÖYLE GENÇLERLE İÇMEYE

                Bayılırım böyle gençlerle içmeye diyerek, telefona sarıldım.

                “Kusura bakma abi, yarın LYS var.” deyince,

                “Olur mu öyle şey canım, boşver? Canın sağolsun, sen değil ÖSYM utansın.” diyerek konuşmayı sonlandırdık.

                Tabi ben de hemen oturduğumuz apartmanın altındaki bakkalın yolunu tuttum.

ASLINDA O ADAM BENİM

         Tereddüt etmeksizin, balkonda sohbeti koyulaşmış adamların masasına ilişti, teklifsizce. Gayet rahattı, herkese merhaba deyip oturdu. İlk etapta geleni yadırgasalar da üç kafadarın şaşkınlıklarını üzerlerinden atmaları uzun sürmedi ve muhabbete kaldıkları yerden devam ettiler.

         Yaz kaç zamandır erken gelmeye başlamıştı, böyle günlerde balkonda oturup soğuk bira eşliğinde kafa dengi kimselerle laflamak, her şeyi bırakıp kendine zaman ayırabilmek ve iyi vakit geçirmek bir nimetti. Bu şekilde damdan düşen her kimse artık, illa ki içlerinden birinin tanışıdır diye geçirdiler içlerinden ve sormadılar ne ona, ne de kendilerine.

ASLA YALNIZ YÜRÜMEYECEKSİN

                Telefonuma baktığımda annemin beni aramış olduğunu gördüm, geri aradım, meşguldü. Biraz sonra tekrar aramak üzere cebime koyduğumda bunu unutacağımı biliyordum; tıpkı ertesi gün arayıp, aramış olduğunu, açmadığımı ve onu hiç aramadığımı söylediğinde; az evvel yazdıklarımı da unutacağım gibi. Oysa ben, öğüdünü tutmuş; o gün yemek yemiş, yırtık pantolonumu sağlamıyla değiştirmiş, hatta yıkanmıştım bile lakin gelmemişti; öyleyse yapmış olduğum tüm bu saçmalıkların ne anlamı vardı?

BOKA SOR

                Üç katlı bir apartmanın üçüncü katında gözlerimi açtığımda dünyaya; susuzluktan boğazım kurumuş, kavruluyor ve canım aşırı derecede sigara çekiyordu; üstüne üstlük acayip şekilde sıkışmış, bir an önce işemeliydim.