KÜVET
Şiir
Bizi
görünce şaşırdı kendini, hayalet kasabanın şerifi. Çığlık çığlığa atlayıp
zıplayarak, çılgınca kendinden geçti. Uzun süreli yalnızlıktan kelli, acık
kafayı yemişti.
Aman vermiyor, kapıyı kesiyor; bir deri, bir kemik ve minnacık olmasına karşın; gaza gelip inanılmaz bir enerji ve cevvallikle hasret kaldığı oyun ve ilgiye öyle bir zorluyordu ki, kayıtsız kalmak mümkün değildi.
